Uzasadnij w formie rozprawki, że "Kamienie na szaniec" to powieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. Autor: Sylwia Litwiejko

  "Kamienie na szaniec" napisane przez Aleksandra Kamińskiego to powieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. Powyższą tezę uzasadnię na przykładach głównych bohaterów: Alka, Rudego, Zośki, którzy „potrafili żyć pełnią życia”.
   Pierwszym argumentem jest bohaterska postać Macieja Aleksego Dawidowskiego- pseudonim Alek. Dawidowski urodził się 3 listopada 1920 r. Zasłynął z zerwania płyty niemieckiej z pomnika Mikołaja Kopernika, udając pijanego, odkręcił śrubki i zakopał tablicę w śniegu. Zrobił to w taki sposób, że policja niemiecka nie zauważyła go, dostał wtedy pseudonim Kopernicki. W dywersji jednak miał problem z zabijaniem, nie czuł się z tym dobrze, ale przezwyciężył strach. Był dowódcą sekcji " Granaty" w akcji pod Arsenałem, wtedy to został śmiertelnie ranny. Umierając, cierpiał z bólu, ale jednocześnie cieszył się, że w końcu jemu to też się przytrafiło. Zawsze żył w zgodzie z Bogiem. Zmarł 30 marca 1943r.
Bohaterem potrafiącym „pięknie żyć i pięknie umierać” jest również Jan Bytnar- pseudonim Rudy. Urodził się 6 maja 1921r. W Małym Sabotażu zasłynął z rysowania świń na murach. Był też znakomitym wynalazcą, jednym z jego znanych dzieł jest "wieczne pióro" i stempel Polski Walczącej Najsłynniejszym wyczynem Rudego było namalowanie symbolu Polski Walczącej na pomniku w centrum Warszawy, gdzie przebywało wielu policjantów. Jan Bytnar został aresztowany razem z ojcem 23 marca 1943 roku. Był katowany na Alei Szucha i więziony na Pawiaku. Przyjaciele odbili Janka, ale z powodu śmiertelnych urazów ciała zmarł tego samego dnia co Alek.
   Ostatnią postacią, na którą zwrócę uwagę, jest Zośka, czyli Tadeusz Zawadzki. Urodził się on 24 stycznia 1921roku. Zasłynął z rysowania dużej ilości symboli Polski Walczącej, dostał pseudonim „Kotwicki". Po stracie Rudego był przybity i wyjechał z siostrą i ojcem na wieś. Napisał tam pamiętnik "Kamienie rzucane przez Boga na szaniec". Jest to podstawowe źródło "Kamieni na szaniec". Poległ w ataku na niemiecką strażnicę graniczną.
   Alek, Zośka i Rudy to młodzi ludzie, którzy walczyli za kraj do końca swoich dni. Żyjąc, nie poddawali się, byli odważni, ale także nie zapominali o rodzinach. Czuli, że to ich obowiązek służyć godnie Ojczyźnie. Powinniśmy brać z nich przykład, ponieważ ideały braterstwa i służby realizowali w wielu obszarach życia.