Leonardo da Vinci był wielkim uczonym i artystą. Powiedział on między innymi, że „Mądrość jest córką doświadczenia”. W pełni zgadzam się z tymi słowami. W swojej pracy postaram się uzasadnić trafność tezy sformułowanej przez autora „Mona Lisy”.
Jednym z doskonałych przykładów bohaterów literackich, którzy wraz z doświadczeniem zdobywali mądrość, jest Zbyszko z Bogdańca z powieści Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy”. Był to bardzo spontaniczny i impulsywny chłopak. Jednak z czasem po przeżyciu wielu cierpień oraz doznaniu trudności, które spotkał w życiu, nauczył się rozwagi i wybierania tego, co jest dla niego najważniejsze. Rycerz z Bogdańca od początku bardzo kochał Danusię, ale po jej utracie i po tym, jak musiał walczyć o odzyskanie swojej damy serca, naprawdę zrozumiał, że bez córki Juranda nie będzie szczęśliwy. Zbyszko od zawsze też szanował wuja, ale dopiero wtedy, gdy stan zdrowia Maćka stał się bardzo poważny, zrozumiał, że bardzo kocha wuja i że brat ojca jest najbliższy jego sercu.
Dobrym przykładem postaci, która podczas zdobywania doświadczenia zyskiwała też mądrość, jest jeden z bohaterów „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego – Alek. Aleksy Dawidowski, jak każdy młody człowiek, był pełen entuzjazmu i chęci spełniania własnych marzeń. Niestety, po ukończeniu przez Alka szkoły wybuchła wojna. Działał wtedy w różnych organizacjach, podejmując walkę z okupantem.
Na początku działań propagandowych chciał zwrócić na siebie uwagę swoimi odważnymi
i nieprzemyślanymi czynami. Jednak z biegiem czasu i pogarszaniem się realiów wojny stał się o wiele mądrzejszy i nauczył się szanować swoje życie.
Potwierdzeniem słów Leonarda da Vinci są również zwykłe, codzienne sytuacje. Dzieci często nie słuchają rodziców i robią, co chcą. Np. kiedy mama każe się ciepło ubrać, a mała Ania nie słucha, więc marznie idąc do szkoły i następnym razem już wie, że trzeba posłuchać starszych. W życiu codziennym występują również niebezpieczniejsze sytuacje, np. wtedy, kiedy dziecko zaczyna bawić się zapałkami. Jeżeli coś się stanie, przy kolejnej okazji już nie chce zbliżać się do ognia i sięgać po zapałki.
Sądzę, że udało mi się uzasadnić trafność słów: „Mądrość jest córką doświadczenia”. Powinniśmy zawsze słuchać starszych osób i sami chcieć zdobywać doświadczenie w życiu, bo przez to stajemy się mądrzejszymi ludźmi.
Uzasadnij w formie rozprawki, że "Kamienie na szaniec" to powieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać.
Autor: Anna Badalian
Nie ulega wątpliwości, że Alek, Rudy i Zośka- bohaterowie powieści "Kamienie na szaniec" autorstwa Aleksandra Kamińskiego- niejednokrotnie wykazali się odwagą i honorem. Nie było sytuacji, w której ulegli okupantowi i postanowili poddać się w walce o Ojczyznę. Taka postawa wobec życia świadczy o tym, że mogą być oni symbolem braterstwa i służby, a także przykładem ludzi, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać.
Pierwszym argumentem potwierdzającym tezę jest to, że chłopcy potrafili cieszyć się z rzeczy, które mają. Nade wszystko cenili przyjaciół. Wiedzieli, że zawsze mogą na sobie polegać. Alek i Zośka udowodnili to podczas słynnej akcji pod Arsenałem. Tadeusz Zawadzki na wieść o schwytaniu Jana Bytnara jak najszybciej podjął działania w celu jego uwolnienia. Chcąc odzyskać kompana, zorganizował odbicie Rudego z rąk Niemców. Wszyscy bardzo wiele ryzykowali, co świadczy o ich wzajemnym przywiązaniu i braterstwie.
Drugim argumentem może być fakt, że pomimo wielu przeszkód i utrudnień bohaterowie powieści "Kamienie na szaniec" potrafili cieszyć się z życia. W czasie wolnym od służby spotykali się ze sobą, dokształcali się i planowali działania, które utrudnią Niemcom wynaradawianie Polaków. Ku mojemu zdziwieniu, sprawiało im to przyjemność. Nie tracili nadziei, że pokonają wrogów. Ich ostatnie poczynania, które były powodem śmierci chłopców, są także warte uwagi. Stracić życie można na wiele sposobów. Jednak uważam, że najpiękniejszym z nich jest polec w walce o Ojczyznę. Po paru latach służby i ciągłej pracy przeciwko nieprzyjaciołom byli oswojeni ze śmiercią- niejednokrotnie przeżywali odejście najbliższych. Żołnierze zaczęli traktować śmierć jak odpoczynek. Bohaterowie wiedzieli, że ona prędzej czy później przyjdzie i byli na nią przygotowani.
Podsumowując powyższe argumenty, mogę stwierdzić, że Jan Bytnar, Tadeusz Zawadzki i Aleksy Dawidowski do dziś są znani z braterstwa i służby. Swoim postępowaniem udowodnili, że potrafili zachować radość i zapał do walki.
Sądzę, że biorąc z nich przykład, można stać się lepszym człowiekiem, którego mottem mogą być trzy słowa: "Bóg, honor, ojczyzna".
Pierwszym argumentem potwierdzającym tezę jest to, że chłopcy potrafili cieszyć się z rzeczy, które mają. Nade wszystko cenili przyjaciół. Wiedzieli, że zawsze mogą na sobie polegać. Alek i Zośka udowodnili to podczas słynnej akcji pod Arsenałem. Tadeusz Zawadzki na wieść o schwytaniu Jana Bytnara jak najszybciej podjął działania w celu jego uwolnienia. Chcąc odzyskać kompana, zorganizował odbicie Rudego z rąk Niemców. Wszyscy bardzo wiele ryzykowali, co świadczy o ich wzajemnym przywiązaniu i braterstwie.
Drugim argumentem może być fakt, że pomimo wielu przeszkód i utrudnień bohaterowie powieści "Kamienie na szaniec" potrafili cieszyć się z życia. W czasie wolnym od służby spotykali się ze sobą, dokształcali się i planowali działania, które utrudnią Niemcom wynaradawianie Polaków. Ku mojemu zdziwieniu, sprawiało im to przyjemność. Nie tracili nadziei, że pokonają wrogów. Ich ostatnie poczynania, które były powodem śmierci chłopców, są także warte uwagi. Stracić życie można na wiele sposobów. Jednak uważam, że najpiękniejszym z nich jest polec w walce o Ojczyznę. Po paru latach służby i ciągłej pracy przeciwko nieprzyjaciołom byli oswojeni ze śmiercią- niejednokrotnie przeżywali odejście najbliższych. Żołnierze zaczęli traktować śmierć jak odpoczynek. Bohaterowie wiedzieli, że ona prędzej czy później przyjdzie i byli na nią przygotowani.
Podsumowując powyższe argumenty, mogę stwierdzić, że Jan Bytnar, Tadeusz Zawadzki i Aleksy Dawidowski do dziś są znani z braterstwa i służby. Swoim postępowaniem udowodnili, że potrafili zachować radość i zapał do walki.
Sądzę, że biorąc z nich przykład, można stać się lepszym człowiekiem, którego mottem mogą być trzy słowa: "Bóg, honor, ojczyzna".
Uzasadnij w formie rozprawki, że „Kamienie na szaniec” to powieść wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać.
Autor: Jakub Półtarzycki
Powieść „Kamienie na szaniec” jest lekturą o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. W mojej pracy postaram się przytoczyć argumenty potwierdzające to stwierdzenie.
Pierwszy argument, który chciałbym przedstawić w rozprawce, jest dowodem bardzo istotnym. Alek, Rudy i Zośka już w liceum podjęli się wstąpienia do harcerstwa. Organizacja skupiająca młodzież kształtowała ich charakter, a także uczyła dyscypliny. To harcerstwo wpajało młodym ludziom piękne idee patriotyzmu.
Gdy wybuchła wojna, główni bohaterowie zmierzali na wschód od stolicy Polski, aby uciec od hitlerowców. Na ich drodze doszło do tragicznej w skutkach sytuacji. Nieopodal ścieżki, którą podążali, został zbombardowany pociąg pasażerski. Chłopacy bez większego namysłu ruszyli na pomoc ofiarom tego tragicznego incydentu. Jest to dobry przykład poczucia służby i współczucia dla rodaków będących w potrzebie.
Po powrocie do opanowanej przez hitlerowców Warszawy w czasie wojny Alek, Rudy i Zośka postanowili brać udział w akcjach Małego Sabotażu, po to, aby pokazać Niemcom, że Polska wciąż walczy i będzie walczyła do ostatniej kropli krwi. Czuli, że jest to ich obowiązek. Zagazowywali restauracje, do których mogli uczęszczać tylko Niemcy, a także kina, z których dochód był przeznaczany na dofinansowywanie działań zbrojnych armii niemieckiej. W Grupach Szturmowych podejmowali się bardziej radykalnych działań w walce z okupantem. Wysadzali transporty amunicji, atakowali posterunki żandarmerii.
Jest to powieść o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać, ponieważ wszyscy trzej bohaterowie oddali swoje życie za ideały patriotyzmu i braterstwa.
Pierwszy argument, który chciałbym przedstawić w rozprawce, jest dowodem bardzo istotnym. Alek, Rudy i Zośka już w liceum podjęli się wstąpienia do harcerstwa. Organizacja skupiająca młodzież kształtowała ich charakter, a także uczyła dyscypliny. To harcerstwo wpajało młodym ludziom piękne idee patriotyzmu.
Gdy wybuchła wojna, główni bohaterowie zmierzali na wschód od stolicy Polski, aby uciec od hitlerowców. Na ich drodze doszło do tragicznej w skutkach sytuacji. Nieopodal ścieżki, którą podążali, został zbombardowany pociąg pasażerski. Chłopacy bez większego namysłu ruszyli na pomoc ofiarom tego tragicznego incydentu. Jest to dobry przykład poczucia służby i współczucia dla rodaków będących w potrzebie.
Po powrocie do opanowanej przez hitlerowców Warszawy w czasie wojny Alek, Rudy i Zośka postanowili brać udział w akcjach Małego Sabotażu, po to, aby pokazać Niemcom, że Polska wciąż walczy i będzie walczyła do ostatniej kropli krwi. Czuli, że jest to ich obowiązek. Zagazowywali restauracje, do których mogli uczęszczać tylko Niemcy, a także kina, z których dochód był przeznaczany na dofinansowywanie działań zbrojnych armii niemieckiej. W Grupach Szturmowych podejmowali się bardziej radykalnych działań w walce z okupantem. Wysadzali transporty amunicji, atakowali posterunki żandarmerii.
Jest to powieść o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać, ponieważ wszyscy trzej bohaterowie oddali swoje życie za ideały patriotyzmu i braterstwa.
Uzasadnij w formie rozprawki, że "Kamienie na szaniec" to powieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać.
Autor: Sylwia Litwiejko
"Kamienie na szaniec" napisane przez Aleksandra Kamińskiego to powieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. Powyższą tezę uzasadnię na przykładach głównych bohaterów: Alka, Rudego, Zośki, którzy „potrafili żyć pełnią życia”.
Pierwszym argumentem jest bohaterska postać Macieja Aleksego Dawidowskiego- pseudonim Alek. Dawidowski urodził się 3 listopada 1920 r. Zasłynął z zerwania płyty niemieckiej z pomnika Mikołaja Kopernika, udając pijanego, odkręcił śrubki i zakopał tablicę w śniegu. Zrobił to w taki sposób, że policja niemiecka nie zauważyła go, dostał wtedy pseudonim Kopernicki. W dywersji jednak miał problem z zabijaniem, nie czuł się z tym dobrze, ale przezwyciężył strach. Był dowódcą sekcji " Granaty" w akcji pod Arsenałem, wtedy to został śmiertelnie ranny. Umierając, cierpiał z bólu, ale jednocześnie cieszył się, że w końcu jemu to też się przytrafiło. Zawsze żył w zgodzie z Bogiem. Zmarł 30 marca 1943r.
Bohaterem potrafiącym „pięknie żyć i pięknie umierać” jest również Jan Bytnar- pseudonim Rudy. Urodził się 6 maja 1921r. W Małym Sabotażu zasłynął z rysowania świń na murach. Był też znakomitym wynalazcą, jednym z jego znanych dzieł jest "wieczne pióro" i stempel Polski Walczącej Najsłynniejszym wyczynem Rudego było namalowanie symbolu Polski Walczącej na pomniku w centrum Warszawy, gdzie przebywało wielu policjantów. Jan Bytnar został aresztowany razem z ojcem 23 marca 1943 roku. Był katowany na Alei Szucha i więziony na Pawiaku. Przyjaciele odbili Janka, ale z powodu śmiertelnych urazów ciała zmarł tego samego dnia co Alek.
Ostatnią postacią, na którą zwrócę uwagę, jest Zośka, czyli Tadeusz Zawadzki. Urodził się on 24 stycznia 1921roku. Zasłynął z rysowania dużej ilości symboli Polski Walczącej, dostał pseudonim „Kotwicki". Po stracie Rudego był przybity i wyjechał z siostrą i ojcem na wieś. Napisał tam pamiętnik "Kamienie rzucane przez Boga na szaniec". Jest to podstawowe źródło "Kamieni na szaniec". Poległ w ataku na niemiecką strażnicę graniczną.
Alek, Zośka i Rudy to młodzi ludzie, którzy walczyli za kraj do końca swoich dni. Żyjąc, nie poddawali się, byli odważni, ale także nie zapominali o rodzinach. Czuli, że to ich obowiązek służyć godnie Ojczyźnie. Powinniśmy brać z nich przykład, ponieważ ideały braterstwa i służby realizowali w wielu obszarach życia.
Pierwszym argumentem jest bohaterska postać Macieja Aleksego Dawidowskiego- pseudonim Alek. Dawidowski urodził się 3 listopada 1920 r. Zasłynął z zerwania płyty niemieckiej z pomnika Mikołaja Kopernika, udając pijanego, odkręcił śrubki i zakopał tablicę w śniegu. Zrobił to w taki sposób, że policja niemiecka nie zauważyła go, dostał wtedy pseudonim Kopernicki. W dywersji jednak miał problem z zabijaniem, nie czuł się z tym dobrze, ale przezwyciężył strach. Był dowódcą sekcji " Granaty" w akcji pod Arsenałem, wtedy to został śmiertelnie ranny. Umierając, cierpiał z bólu, ale jednocześnie cieszył się, że w końcu jemu to też się przytrafiło. Zawsze żył w zgodzie z Bogiem. Zmarł 30 marca 1943r.
Bohaterem potrafiącym „pięknie żyć i pięknie umierać” jest również Jan Bytnar- pseudonim Rudy. Urodził się 6 maja 1921r. W Małym Sabotażu zasłynął z rysowania świń na murach. Był też znakomitym wynalazcą, jednym z jego znanych dzieł jest "wieczne pióro" i stempel Polski Walczącej Najsłynniejszym wyczynem Rudego było namalowanie symbolu Polski Walczącej na pomniku w centrum Warszawy, gdzie przebywało wielu policjantów. Jan Bytnar został aresztowany razem z ojcem 23 marca 1943 roku. Był katowany na Alei Szucha i więziony na Pawiaku. Przyjaciele odbili Janka, ale z powodu śmiertelnych urazów ciała zmarł tego samego dnia co Alek.
Ostatnią postacią, na którą zwrócę uwagę, jest Zośka, czyli Tadeusz Zawadzki. Urodził się on 24 stycznia 1921roku. Zasłynął z rysowania dużej ilości symboli Polski Walczącej, dostał pseudonim „Kotwicki". Po stracie Rudego był przybity i wyjechał z siostrą i ojcem na wieś. Napisał tam pamiętnik "Kamienie rzucane przez Boga na szaniec". Jest to podstawowe źródło "Kamieni na szaniec". Poległ w ataku na niemiecką strażnicę graniczną.
Alek, Zośka i Rudy to młodzi ludzie, którzy walczyli za kraj do końca swoich dni. Żyjąc, nie poddawali się, byli odważni, ale także nie zapominali o rodzinach. Czuli, że to ich obowiązek służyć godnie Ojczyźnie. Powinniśmy brać z nich przykład, ponieważ ideały braterstwa i służby realizowali w wielu obszarach życia.
Subskrybuj:
Posty (Atom)